شیوع این ببماری در جوامع مختلف گوناگون است. براساس آماری، شیوع کبد چرب غیر الکلی ۹- ۷ درصد در کشورهای غربی و ۲/۱ درصد در ژاپن گزارش شده است.
البته این آمار بیان گر درصد واقعی شیوع بیماری نمی تواند باشد. احتمال پیدایش کبد چرب غیرالکلی با وزن بیمار ارتباط مستقیم دارد و با توجه به افزایش چاقی در جوامع مختلف از جمله ایران، شیوع این عارضه نیز رو به افزایش است.
این عارضه در چه افرادی نمود پیدا می کند؟
کسانی که عوامل خطر پیدایش این بیماری را دارند، مثل افراد چاق، مبتلایان به دیابت و چربی خون بالا و بی تحرک.
مصرف بعضی داروها نیز می تواند باعث رسوب چربی در کبد گردد. در این زمینه می توان به استروئید، ویتامین A، متوتروکسات، آسپیرین، آمیودارون و استروژن سنتیک اشاره نمود.
همچنین کاهش سریع وزن در کسانی که قبلاً به چاقی مبتلا بوده‌‌‌اند، می تواند این عارضه را در پی داشته باشد.
در کسانی که سوء تغذیه ی پروتئینی دارند یا به سبب چاقی مفرط، جراحی‌های پیوند بای پس(Bypass) روده‌ای یا تحت نظر متخصص غدد انجام داده‌اند نیز کبد چرب دیده می شود.
به دنبال تغذیه ی وریدی طولانی مدت نیز این عارضه بروز می کند.
در زمینه ی بعضی بیماری‌های مزمن از جمله: کولیت زخمی نیز بروز این بیماری گزارش شده است.
در مواردی نیز هیچ علت یا بیماری زمینه ای برای کبد چرب پیدا نمی شود.
بنابراین در کسی که دارای آنزیم‌های کبدی Alanine aminotransferease (ALT), aspartate aminotransferase (AST) افزایش یافته در آزمایش می باشد و هیچ علتی برای آن پیدا نمی شود، باید به فکر کبد چرب بود.
قابل ذکر است بیماری کبد چرب در هر سنی دیده می شود، اما بیشترین شیوع آن بین ۶۰- ۴۰ سالگی است. همچنین” “Non Alcoholic Steatohepatitis (کبد چرب غیرالکلی همراه با التهاب در نسج کبد) در خانم‌ها شایع‌تر است.