حالاتي را که بيماران از آن به سرگيجه تعبير مي کنند، در اصطلاح پزشکي هميشه سرگيجه حقيقي نيست بلکه از لحاظ مفاهيم پزشکي و دکتر مهدي احمدي اين حالات بر دونوع اند:

    سرگيجه حقيقي: در سرگيجه حقيقي يا سرگيجه دوراني بيمار در حاليکه ثابت است مي پندارد که پيرامونش به عقب و جلو يا بالا و پايين حرکت مي کند يا مي چرخد يا مثل اينکه در قايقي نشسته و بر روي امواج بالا و پايين ميرود همچنين گاه بيمار حس ميکند که پيرامونش ثابت است ولي خودش در حال چرخش يا افتادن است.

    گيجي يا سرگيجه غير دوراني: شامل حالات خفيفتري است که بيمار از آنها به عنوان سرگيجه يا دو شکايت ميکند مانند احساس فشار در سر ، سياهي رفتن چشم، منگي، گيجي ، بهت ، بيهوشي موقت اين حالات را که ميتوان آنها را سرگيجه کاذب ناميد.

علل ايجاد سرگيجه :

سرگيجه بر اثر اختلال فيزيولوژي طبيعي عضوهاي زير ايجاد ميشود:

    چشمها

    دستگاه دهليزي که شامل لابيرنت تعادلي گوش داخلي، عصب هشتم و هسته هاي دهليزي مغز است.

    مخ و مخچه

سرگيجه حقيقي به علت اختلال عمل لابيرنت تعادلي عارض ميشود. اختلالهاي عصب هشتم و هسته هاي دهليزي ممکن است سرگيجه حقيقي ايجاد کنند، ولي شدت سرگيجه در اين حال کمتر از سرگيجه هاي ناشي از لابيرنت تعادلي گوش داخلي است.

 از اين گذشته سرگيجه هاي ناشي از اختلالهاي عصب هشتم و هسته هاي دهليزي ممکن است با نيستا گمرس و تهوع همراه باشند يا نباشند. اختلال چشم ها معمولاً سرگيجه غير دوراني کاذب ايجاد ميکنند.