تشخيص کم کاري تيروئيد بر اساس علائم بيماري ، معاينه بيمار توسط پزشک ، سوابق بيماري و آزمايشات تيروئيد صورت مي‌گيرد. نشانه‌هاي مشخص کننده و علائم فيزيکي که مي‌توانند به وسيله يک پزشک تشخيص داده شوند، مي‌توانند نشانه‌اي از هيپوتيروئيدي باشند. اما به هر حال اين وضعيت مي‌تواند بسيار کند پيش برود تا جايي که بسياري از بيماران متوجه نمي‌شوند که بدنشان تغيير کرده است و بنابراين انجام تستهاي آزمايشگاهي به شدت براي تأييد تشخيص و تعيين علت هيپوتيروئيدي اهميت دارد که شامل چک TSH ، T4، T3 و پادتنهاي ضد تيروئيد و غيره مي‌باشد.
سطح افزايش يافته هورمون TSH (هورمون تحريک کننده تيروئيد)در خون تقريباً يک نشانگر دقيق از هيپو تيروئيدي اوليه (غير هيپوفيزي). توليد اين هورمون هيپوفيزي زماني که توليد هورمون غده تيروئيد حتي به ميزان جزيي کم شده باشد افزايش مي يابد.
T4 آزاد (تيروکسين) هورمون تيروئيد فعال در خون است. در خون افراد طبيعي دامنه‌اي‌از هورمون T4 درست مثل دامنه قد و وزن وجود دارد که محدوده طبيعي تلقي مي‌شود و مقدار هورمون تيروئيد براي جمعيت عمومي امکان دارد که براي يک فرد خاص مناسب نباشد.
پادتن هاي ضد تيروئيد ، احتمال وجود التهاب تيروئيد خود ايمني را که مي‌تواند عامل هيپوتيروئيدي باشد نشان مي‌دهند.
پيشگيري
راهي براي پيشگيري از اين بيماري وجود ندارد ولي با تشخيص به موقع اين بيماري مي‌توان به مداواي آن از ليست پزشکان متخصص پرداخت و از مشکلات بيشتر پيشگيري نمود.
درمان
بيشتر پزشکان لووتيروکسين سديم را براي درمان اين بيماري تجويز مي‌کنند که به صورت قرص با يک درمان تک دوز روزانه داده مي‌شود که بسته به ميزان TSH تجويز مي‌شود. به طور مثال در بيماراني که عملکرد تيروئيد تقريبا صفر است روزانه 100 تا 150 ميکروگرم يا در بيماراني که زير 60 سال دارند و نشانه‌هاي بيماري قلبي در آنها ديده مي‌شود دوز لووتيروکسين 50 تا 100 ميکروگرم است. هدف نهايي اين درمان رسيدن به حد نرمال TSH است که اگر 2 يا 3 سال طبيعي بود و تغييري نکرد نيازي به ادامه درمان نيست. هورمون تيروئيد در بدن بسيار کند عمل مي‌کند و بنابراين چند ماه پس از شروع درمان طول مي‌کشد تا درعلايم بهبودي مشاهده شود. از آنجا که بسياري از موارد هيپوتيروئيدي ، دائمي و اغلب پيشرونده هستند ضروري است که درمان اين وضعيت در طول زندگي فرد ادامه پيدا کند و درمان دارويي در کم کاري تيروئيد هيچ گاه قطع نمي‌شود. اندازه گيري دوره‌اي سطح TSH و وضعيت باليني براي اطمينان از اينکه دوز مناسب تجويز شده است ضروري است چرا که ممکن است نياز به تعديل دوزهاي درماني در زمانهاي مختلف وجود داشته باشد.
اهميت تعديل مقدار داروي لازم
تعديل مطلوب براي هورمون تيروئيد حياتي است چرا که بدن بسيار حساس به تغييرات حتي جزيي هورمون تيروئيد است. قرصها در 10 قدرت مختلف توليد مي‌شوند و ضروري است که آنها را در هر روز به طور ثابتي دريافت نمود. دوزي از هورمون تيروئيدي که کم باشد ممکن است نتواند از بزرگ شدن غده پيشگيري کند و باعث پايدار ماندن نشانه ها همراه با افزايش سطح کلسترول خون شود که به نوبه خود مي تواند خطر تصلب شرايين و بيماري قلبي را افزايش دهد. دوزي از هورمون تيرويي که خيلي زياد باشد مي تواند باعث بروز نشانه هاي هيپر تيروئيدي شود و بار اضافي بر روي قلب ايجاد کرده و منجر به افزايش خطر بروز پوکي استخوان گردد.
بسيار مهم است که دوز دارو در زناني که تصميم به باردار شدن دارند به خوبي تنظيم شود چرا که هيپوتيروئيدي مي‌تواند بر رشد و نمو جنين تأثير بگذارد. غالباً در طي حاملگي جايگزيني هورمون تيروئيد تغيير مي‌کند و بنابراين مراقبت بيشتري لازم است. داروها و مکملهاي مختلفي (خصوصاً آهن) مي‌توانند مشخصاً بر جذب هورمون تيروئيد تآثير بگذارند و بنابراين سطح هورمون نياز به مراقبتهاي بيشتري در طي بيماري يا تغيير داروها دارد.
رژيم‌هاي غير دارويي
آزمايشهاي منظم ، وضعيت ورزش منظم و رژيم غذاي پرفيبر براي اين بيماران توصيه مي‌گردد. غذاهاي دريايي ، انواع سبزيجات ، لبنيات و تخم مرغ که حاوي مقادير متفاوتي از يد هستند نيز براي آنان مفيد است. مصرف زياد کلم ، شلغم ، هلو ، بادام زميني ، دانه‌هاي سويا و اسفناج به آنان توصيه نمي‌شود و بايد مصرف اين نوع مواد غذايي را محدود نماييد.