سن و چاقي: زنان پس از پنجاه سالگي و مردان پس از 60 سالگي احتمال بيشتري براي ابتلا به اين بيماري دارند.

        التهاب تيروئيدي تحت حاد: التهاب دردناک تيروئيد که علت آن نامشخص است. گرچه هيپوتيروئيدي معمولاً موقتي است ولي در درصد کمي از موارد مي تواند دائمي شود.

        التهاب تيروئيد پس از زايمان: مدت کوتاهي پس از زايمان ممکن است تيروئيد وارد يک دوره هيپرتيروئيدي و به دنبال آن هيپو تيروئيدي شود و اکثراً پس از آن به عملکرد طبيعي خود باز مي گردد.

        بيماري هاشيموتو: کم کاري تيروئيد مي‌تواند نتيجه ابتلا به بيماري هاشيموتو (Hashyimoto) باشد؛ (بيماري هاشيموتو التهاب مزمن غده تيروئيد محسوب مي‌شود).

 در اين بيماري سيستم ايمني بدن در تشخيص غده تيروئيد به عنوان عضوي از بدن دچار اختلال مي‌شود و با اين غده به عنوان يک جسم خارجي مقابله مي‌کند.

با چنين حمله‌اي از سوي سيستم ايمني ، عملکرد غده تيروئيد مختل مي‌شود و حتي برخي اوقات اين غده تخريب مي‌شود.

    يد راديواکتيو: کم کاري تيروئيدي به ميزان زيادي پس از استفاده از يد راديواکتيو که براي درمان پرکاري تيروئيد به کار مي‌رود، اتفاق مي‌افتد.

همچنين راديوتراپي‌هايي که براي درمان سرطانهاي سر و گردن مورد استفاده قرار مي‌گيرد، نيز مي‌تواند موجب تخريب غده تيروئيد و کم کاري آن گردد.

    جراحي تيروئيد: برداشتن غده تيروئيد به علت سرطان و يا اختلالات ديگر ، عفونتهاي ناشي از ويروسها و باکتريها نيز مي‌توانند منجر به اختلال کار غده تيروئيد و کم کاري آن شوند.

    داروها: استفاده از داروهايي همچون ليتيوم (Lithium) ( داروي درمان افسردگيهاي دو قطبي) ، نيتروپروسايد (Nitro prusside) (داروي درمان فشار خون) ، دوز بالاي يد و آميودارون نيز مي‌توانند کم کاري تيروئيد را ايجاد کنند.

اگر بيماراني که چنين داروهايي مصرف مي‌کنند به طور منظم توسط پزشک معالج و متخصص غدد کنترل شوند، امکان ايجاد بروز چنين اثراتي جانبي از دارو نادر خواهد بود.

    کمبود يد: تغذيه نامناسب هم مي‌تواند يکي از علل کم کاري تيروئيد باشد. کمبود يد در مواد غذايي مورد مصرف افراد موجب مي‌شود که T4 کمتري ساخته شود. مصرف نمک يددار و ديگر مواد غذايي حاوي يد ، کمبود يد در بدن را جبران مي‌کند.